Rie en haar Heeren
Als een ware moeder waakte Rie Schild-de Groen zeventig jaar lang over ‘haar’ Heeren, de bewoners van Minervahuis ’t Heerenhoeckje, Rapenburg 110. Verhalen van voormalige bewoners die dierbaren verloren aan kanker, grepen haar aan. Met een paar oud-huisgenoten hielp Jaap Koster bij het instellen van haar fonds voor kankeronderzoek.
Jaap Koster: ‘Ik studeerde Rechten en woonde van 1978 tot 1983 in het Heerenhoeckje. Ons huis had een heel karakteristieke cultuur en dat kwam mede door onze Rie. Al vanaf 1947 maakte ze hier schoon, zeventig jaar lang. Ze was één van ons en we droegen haar op handen. Vijf dagen per week hadden we een heilig ritueel: om 9.30 uur koffie drinken met Rie. Alle Heeren moesten daarbij aanwezig zijn, ook al sliep je nog maar net. Als je te laat was liep ze je kamer binnen en gooide ze een pets ammoniak op je bed. Vrouwen die bleven slapen mochten niet aanschuiven. Die moesten in bed blijven of Rie stuurde ze weg. Tijdens de koffie informeerde Rie altijd naar onze studieresultaten en ze kon je heel vermanend toespreken als het niet goed ging. Ze liet zich door niemand van de wijs brengen – ook niet door prins Willem-Alexander, die een paar huizen verderop woonde en die zij rustig van repliek diende.’
'Als je te laat was liep ze je kamer binnen en gooide ze een pets ammoniak op je bed.'
‘Maar Rie was ook altijd in voor een gebbetje. Op haar verjaardag trakteerde ze op een biertje bij de koffie; zaten we om 9.30 uur aan het bier en zij zelf ook. Ze had een goed oog voor mensen en had het snel door als een van ons het moeilijk had. Die kreeg dan extra aandacht. Ze had zelf niet kunnen studeren, vond onderzoek heel belangrijk en ze had een warm hart voor de universiteit. Haar man werkte bij de – toen nog bestaande – faculteit Geologie. Al die factoren tezamen moeten haar aan het denken hebben gezet om haar geld na te laten aan onderzoek.’
Steun aan research
‘Toen ze al lang niet meer schoonmaakte kwam Rie ook als 90-plusser nog vaak koffie drinken op Rap 110. Ik zag haar nog jaarlijks tijdens een etentje met oud-huisgenoten, waar zij natuurlijk ook altijd bij was. Bij een van die etentjes vertelde Rie, die zelf geen kinderen had, dat ze na haar dood al haar geld wilde nalaten aan kankeronderzoek. Het bleek dat zij door heel zuinig te leven en door de overwaarde van haar huis een substantieel bedrag zou nalaten. Dat wilde zij besteden aan kankerbestrijding. Verhalen van voormalige bewoners die dierbaren verloren hadden bleken haar enorm te hebben aangegrepen. Rie vond het belangrijk dat vooral de research van jonge Leidse onderzoekers op het gebied van kanker gesteund zou worden.’
‘Ze vroeg de vrouw van een oudhuisgenoot, een juriste, om testament-executeur te worden. Ik ben ook jurist en heb samen met een paar andere oud-huisgenoten geholpen om via het LUF een Fonds op Naam in te stellen. In 2017 overleed Rie, ze werd 94 jaar. Eind 2019 hebben we met veel bewoners, oud-huisgenoten en het LUF tijdens een feestelijke bijeenkomst in het Academiegebouw het instellen van het Schild-de Groen Fonds gevierd. Ik weet zeker dat Rie apetrots zou zijn geweest.’
Meer over het Schild-de Groen Fonds
Dit LUF-fonds steunt onderzoek ter preventie en behandeling van kanker door het jaarlijks toekennen van één projectsubsidie aan een jonge wetenschapper. Daarnaast kent het fonds prijzen toe aan studenten voor een publicatie over kankeronderzoek. Wilt u het fonds helpen versterken? Neem voor meer informatie contact op met Heiltje Boumeester via 071 527 5539 of h.boumeester@luf.leidenuniv.nl.
‘We hopen dat dit fonds kan groeien’
Een speciaal fonds voor kankeronderzoek door jonge medici. Hans Gelderblom, hoofd Medische Oncologie van het LUMC, noemt het Schildde Groen Fonds een ‘fantastische aanvulling’.
'Er is veel onderzoek nodig om nieuwe medicijnen te kunnen ontwikkelen.'
‘Allereerst is het natuurlijk belangrijk voor de patiënten. Bij vroegtijdig overlijden is kanker helaas nog altijd doodsoorzaak nummer 1 in Nederland. Er is veel onderzoek nodig om nieuwe medicijnen te kunnen ontwikkelen. In het LUMC zijn we onder andere gespecialiseerd in innovatieve immuuntherapieën en zeldzame tumoren. Daarnaast behandelen we patiënten met sarcomen zoals bottumoren die vooral voorkomen bij jonge mensen – de gemiddelde leeftijd is 17 jaar.
'Een gespecialiseerd ziekenhuis als het Antoni van Leeuwenhoekziekenhuis krijgt standaard subsidie van KWF Kankerbestrijding, maar het LUMC niet. Daarom is het heel fijn dat jonge Leidse onderzoekers nu in aanmerking komen voor het Schild-de Groen Fonds en meer kans maken om hun onderzoek uit te voeren. De competitie voor subsidies is groot en voor jonge onderzoekers is het extra moeilijk om er een te krijgen. Ik vind het heel mooi dat dit fonds voortkomt uit Rie, deze bijzondere vrouw, en de bewoners van het Minervahuis, met wie ze zo’n warme band had. We hopen dat dit fonds kan groeien dankzij meer giften. Dan kunnen we er belangrijke projecten mee financieren in de strijd tegen kanker.’